Son zamanlarda izlediğim en muhteşem film, hayata dair ders alınacak birçok mesaj var bu filmde, tam bütün aileyi alıp izlenecek insanın
içini ısıtan bir film
8/10

0 0

Doğuştan sorunlu yüzünde 20+ ameliyat olmuş bir çocuk okula gider ve arkadaşlarıyla bağ kurmakta zorlanır. Zaten bu konu ile ne koysan seyredilir. İnsanın yüreği cız eder.  Ama bunu çok güzel yapmışlar, ortada bir emek var. 2. sınıf bir TV filmide çıkabilirdi ama gerçekten güzel bir film yapmışlar. Ayrıca sadece  Auggie değil bütün ailesi ve çevresi bile önemli bir karakter olmuş. Seyredilmesi gereken bir yapım.

0 0

Anne ve babasınında bulunan genlerin uyuşmazlığı nedeniyle doğumunda yüzünde ciddi bir deformasyonla dünyaya geliyor August (Auggie) Pullman. Onlarca ameliyat geçirmesine rağmen bu durum düzeltilemiyor. Beşinci sınıf yaşına gelinceye kadar evde annesi tarafından eğitiliyor. Artık sosyalleşmesi ve okulda eğitim görmesi gerektiğini düşünen ebeveynleri Auggie’nin okula gitmesi gerektiğini düşünmektedirler. Ama o yaştaki çocukların bu farklılığı kolayca benimseyemeceğinin de farkındadırlar. Anne evde etkin ve bunu da hak eden bir karakter. Son sözü o söylüyor hep. Öğretmen olmak için tez hazırlayan, çocuklar için resimli kitaplar çizen dolu biri. Auggie okula başlayınca eğitimi konusunda ne kadar başarılı olduğunu da kanıtlayacaktır. 
 
Filmin ilk bölümünde Auggie’nin penceresinden olaylara bakıyoruz. Okula başlaması, diğer öğrencilerce dışlanması, zorbalığa uğraması… Evet sıradışı bir yüzü var. Ama aslında o sıradan bir çocuk. Çok üzülüyor, kabullenemiyor ve ağlıyor. Tabi seyredenleri de ağlatıyor. En azından ben epey ağladım. Okul müdürü uyumuna yardım etmek için sınıfından bazı öğrencilerden onunla arkadaşlık etmesini istemiştir. Bunlardan biri de Jack Will’dir. Zamanla arkadaşlıkları cidden ilerler. Auggie tam mutlu olmaya başlarken, Jack sınıftaki diğer öğrencilere yaranmak için bu arkladaşlığın zorunlu olduğunu söyler. Bu konuşmayı tesadüfen duyan Auggie yine yıkılır ve yalnızlaşır. Sonra sınıfa o yıl gelen kız Summer çıkar sahneye ve yavaş yavaş herşey düzelmeye başlar. Annesi ve bir kız; kadınların hayatlarımızda ne kadar gerekli ve zorunlu kişiler olduğunu bir kere daha kanıtlıyor. Dünya erkeklere bırakılamayacak kadar güzel zira.

Filmin ikinci bölümünün başlığı Via. Bu Auggie’nin ablasının adı: Olivia. Anne ve babasının bütün ilgi ve enerjilerini kardeşi için kullandıklarını düşünmektedir. Kardeşini çok sevmekte ve ona destek olmaya çalışmaktadır. Ama sonuçta o da bir çocuktur. Onu herkesten çok sevdiğini söyleyen anneanesi ölmüştür. Çocukluğundan beri en yakın arkadaşı olan Miranda artık onunla konuşmamaktadır. Bu bölümde de olan bitene onun açısından bakıyor film. 

Sonra ki bölüm Jack Will’e ayrılmış. Aslında Auggie’nin ne harika bir arkadaş olduğunu ve artık kendisiyle neden konuşmadığını çözmeye çalışmaktadır. Burda da devreye Summer girer ve bir ipucu ile Jack’i ayıktırır. Son bölüm, Via’nın arkadaşı Miranda’nin gözünden. İyi insanların iyi insanları nasıl sevdiklerini anlatan bir bölüm olarak niteliyorum. Belki herkes öyle yorumlamayabilir. Bence etkileyici bir bölümdü. Anlatmasam daha iyi bilmeden izlemek daha zevkli olur. 

Filmden yeni çıktım ve yazıyorum. Etkilendim ve beğendim. Üstelik torrent olayına başladıktan sonra sinemada gittiğim ilk film, yıllar sonra… Farklı olana bakan filmler hep ilgimi çeker. Farklı olana yardım eden filmler özellikle. Film R. J. Palacio’nun aynı isimli romanından uyarlama. Ben kitabı henüz okumadım. Okumayı planlıyorum. Okuyanlar başarılı bir uyarlama olduğunu söylüyorlar.

Oyunculuklar… Isabel (Julia Roberts) anne rolünde. Ne harika bir anne. Onu ne çok özlemişim. O kocaman güzel gözlerini ve ağzını açıp kahkaha atmasını ne çok özlemişim. Bu kadın oyuncu olarak yaratılmış. Hem de özel olarak.. Okul müdürü Mr. Tushman (Mandy Patinkin) tam olması gerektiği gibi bir öğretmen. En olmadık kişilere bile sakince bazen risk alarak öğretiyor. Hani bizim Mahmut hoca misali. Ve tabii esas başarı Auggie (Jacob Tremblay). Nasıl bir beceri hayran kalıyorum her filminde. Room (2015)’de olağanüstüydü. The Book of Henry (2017)’de hakeza öyle. Diğer tüm küçük oyuncular da iyiydi. Yönetmen koltuğunda Stephen Chbosky oturuyor. Benim hayran olduğum filmi The Perks of Being a Wallflower (2012). Ve diğer ünlü filimi Beauty and the Beast (2017). Filmde çok klişe sahneler olmasına rağmen bu bile etkiliyor ve bazen gülümsetiyor insanı. Bunlara da ihtiyacımız var sonuçta. 

0 0

Romantik Amerikalı seyircileri ağlatmak amacıyla çekilmiş balon bir gişe filmi. Hollwyood ana akım sinemasına bulaşmamaya her söz verdiğimde, bir şekilde birilerinin tavsiyeleri ya da olumlu yorumlarına kanıp hep aynı hüsranı yaşıyorum.
 
Wonder, baygınlık geçirtecek kadar iyimser bir film. Tüm kahramanların mükemmel olduğu, işlerin hep yolunda gittiği, idealize edilmiş bir hayata dair filmdeki her şey. İdeal bir anne baba, ideal bir abla, sıkça rastladığımız Amerikan okulları, ideal öğretmenler, ideal idareciler ve olmazsa olmaz okulunu zorba takımı... Ancak filmde her şey o kadar iyi ki okulun o zorba takımı da kötü olarak kalmayı başaramıyor. Her şey fazlasıyla yapmacık ve abartı…
 
Aslında filmin ilk yarısı tüm klişelerine rağmen özellikle yaşananlara farklı karakterler gözünden bakan tavrıyla gayet iyi gidiyordu. “Farklı” çocuk karakteri etrafında toplanan ailede anne babanın, çocuğun ve kardeşin neler hissedebileceği konusunda empati kurdurtmayı da başarmıştı. Ancak film, ilk yarıyı devirdikten sonra o kadar sıradanlaştı ve çok gereksiz son 15 dakikayla öyle dayanılmaz bir hal aldı ki…
 
Ana akım sinemaya ilgi duyanların kesinlikle beğeneceği bir yapım. Okullarda öğrencilere izletmek için de ideal bir film. Ancak birazcık sinema zevki olanlara kabir azabı gibi…
5,5 /10

0 0

Gerçekten de kaliteli olmuş anne babanın ailenin evlatlara verdiği desteği, mutluluğu resmediyor film. kesinlikle izlenmesi lazım özellikle öğretmenlerin ve öğrencilere de izlettirilmesi lazım izlemeden geçmeyin

0 0