Bizde "insanları tufaya getirmek" diye bir tabir var ve Hollywood bu konuda son derece deneyimli bir sinemaya sahip. Küçük de olsa bir falsoyu yakaladığı zaman bir lideri, bir toplumu, bir ideolojiyi yerin dibine batırmaya azmeder. Ne yazık ki, genellikle bunu başarır da. Soraya'yı Taşlamak'ın konusu aslında bir zamanlar Yeşilçam'da kötü ağa, işbirlikçi imam, cahil maraba hikayelerini bolca izleyen bizler için çok da yabancı değil. Hayvan ölümlerinin toplu insan ölümlerinden daha çok tepki çektiği günümüzde Amerikalıların aniden haksız yere öldürülen bir kadını dert etmeleri kendi mentaliteleri açısından şaşırtıcı değil, ama garip. Çünkü eğer recm olayına vicdan yapsalardı, her türlü cezalandırmada idamı tercih eden İran yerine, kendi kankaları olan Suud'da gerçekleşen gerçek recmleri ele almaları gerekirdi. Ama ortada zayıf da olsa hazır bir roman ve suçlanmaya teşne bir ülke varken, niye yeni bir hikaye arama riskine girsinler ki.Az önce bahsettiğim hikaye zayıflığının sebebi, anlatımın (uysa da uymasa da bu böyledir tarzındaki) bizim eski Yeşilçam alışkanlığına birebir uymasından dolayı. Gazetecinin arabası uzun yolda su kaynatır, ama motoru sağutup yeni su eklemeyi bir türlü akıl edemez, arabayı bir minibüsün arkasına bağlayıp en yakın köye götürür. Şeklen 20-30 haneyi geçmeyen köyde bakkal dahil tek bir dükkan görülmezken, paşalar gibi bir araba tamir atölyesi mevcuttur. Çünkü o adamın bir şekilde o köye gitmesi ve arabası tamir edilene kadar köyün (nasıl olduysa) çatış çatır İngilizce konuşabilen tek köylüsünden Soraya'nın recm hikayesini dinlemesi gerekmektedir. Olayların devamını anlatmaya gerek yok, çünkü tam bir "keriz silkeleme" hikayesi.

0 0