Darren Aronofsky ayıla bayıla izlediğim yönetmenlerden. Çok farklı bir düşünce ve hayal dünyası olduğuna inanıyorum. İdealist bir hayat görüşü var ve filmlerinde de bunun etkileri açıkça görülüyor.
Bu filmde kendisi ölüm ve yaşam arasındaki ilişkiyi irdelemeye çalışmış açıkçası çok da iyi yapmış. Atmosfer yaratma ve hikaye kurgulamada çok başarılı bana kalırsa, bu filmde de bunu hissettiriyor. Hatta bitirdikten sonra ikinci bir kere daha izlediğimi söyleyebilirim. Tabii bunda benim filme kendimi yakın hissetmemin ve işlenen konuya olan merakımın da etkisi var. 
Ölümsüzlüğe ulaşmaya çalışan üç ayrı karakterin (ya da aynı) hikayesini izletiyor bize. Bunu da bir aşk hikayesi üzerinden anlatıyor. Temeline antik kültürlerin dini inanışları ve hayat görüşleri almış yine. Onun yanı sıra panteist bir yapısı da var hikayenin. Biraz bu konulara hakim olmak, izlemeyi epey kolaylaştırır diye düşünüyorum.
Benim çok beğendiğim bir film oldu. Şimdiye kadar kendisinin hiçbir filmi hayal kırıklığına uğratmadı diyebilirim. Müthiş bir dinginlik ve huzur veriyor izlerken, diğer yandan da bambaşka sorular sordururken buluyorsunuz film bitince kendinizi. Ölmeye doğan bir canlı türü olarak ölümden bu kadar uzak kalmamız, ona bu kadar ürkek yaklaşmamız, biraz bizim ayıbımız sanırım. Filmin temelini de bu oluşturuyor aslında; ''Ölüm, huzura giden yoldur'' diyerek. Kaçmaktan ziyade kabullenmeyi, direnmekten ziyade teslimiyeti anlatıyor. O zaman tam olacağız, tamamlanmış olacağız. 
Oyunculuklar enfes. Hugh Jackman özellikle, nefis bir şey çıkarmış ortaya.
Ha bir de, müzikleri önünde saygıyla eğiliyorum.
Çok farklı bir deneyim yaşatacağına eminim izleyenlere.

0 0