Halil, Büyükada'da bir konağı boyarken duvarda asılı bir fotoğrafa aşık olur. Bir sene boyunca, her gün fotoğrafı izler ve bir gün fotoğrafın sahibi çıkagelir. Meral, Halil'in bir resme aşık olabilmesine aşık olur. Ancak; Halil'i resmine değil kendine aşık olduğunu ikna etmesi için çaba sarf etmesi gerekecektir. Metin Erksan, 1965 tarihli başyapıtında modernizm timsali Meral ile şark duygusalı Halil'in hikayesinin arkasına, muhteşem siyah-beyaz sinematografi ve müzikle, İstanbul'u koyuyor. 
ifistanbul

1 0

Başrollerinde Müşfik Kenter ve Sema Özcan'ın oynadığı, bir Metin Erksan başyapıtı. Saf ve salt sevgiye dair, izlediğim en iyi filmlerden biri. Bilinmeyen, hakkında konuşulmayan/dile getirilmeyen acılar, konuşulan/bilinen acılardan her zaman daha büyüktür. Halil karakteriyle, Müşfik Kenter abartısız oyunculuğuyla, bu acıları çok iyi anlatmış bize. Çok başarılı. Bir nesneye aşık olma fikri çok çok orjinal, sadece bunun için bile saygı duyulur filme. Az diyalog olması doğru tercih, ancak diyalogları üzerinde birazcık bir tatminsizlik yaşadım, daha derin diyaloglar bekledim. Filmin sonuyla ilgili de, daha güzel olabilirdi diye düşündüm bittikten sonra. Çünkü filmin atmosferi, mutsuz sonu çağırıyordu. Burdaki son, bana mutsuz gelmedi. Onlar kavuştuktan sonra, ne olursa olsun mutlu sona bağlanmış oldu film. O yönüyle ilgili de bir tatminsizlik yaşadım, ama mantıksızlık bulmadım açıkçası. Çünkü Halil her ne kadar resme aşık olsa da, Meral'le olsam nasıl olurduyu düşünüyor, bilemediğimiz acılarından cesaret edemiyor. En başta Meral'e yakalandığı sahnede, bilerek yakalandığı hissiyatı oluştu bende. Resmi çalıp sonsuza kadar resimle mutlu yaşayabilir, yahut Meral resmi onu verdikten sonra, bir daha Meral'i görmeyebilirdi. Her ne kadar resme aşık olsa da, salt nesneye duyulan aşk hissiyatı yok diye düşünüyorum. Geçmişte yaşadıkları yüzünden, Meral'in resmine ilk aşık olduğundaki duygularını, Meral'le birlikte olarak riske atmak istemiyor. Ancak Meral'i resimden bağımsız düşünüyor, belki de küçük de olsa Meral'in kendisiyle mutlu olabileceğine dair inanıyor. Bu yüzdendir ki, filmin sonunda Meral'le olmak istemesini, katiyen mantıksız bulmuyorum. Onun dışında filmin atmosferi şahane, görsellik şahane, müzikleri muhteşem. Şu uçurumda, denizin kıyısında çekilen sahneleri çok sevdim. Türk sinema tarihinin en önemli filmlerinden biri olduğunu düşünüyorum. Bununla birlikte, dinlediğim en tatlı film müziklerine sahip filmlerden biri. Ben film müziklerine herkesten daha fazla önem veren bir adamım, bundan mütevellit, biraz fazla etkilenmiş de olabilir. Müziklerini indirdim, telefona attım. Çok hoş.

8,7 / 10

1 0

Çok da hâkim olmasam da, muadillerinden (aynı zamandaki filmlerden?) farklıydı, farklı tat veriyordu, zaten olayı da bu gerçi. Baba figürünün
üzerine basa basa "alışılmış babalar gibi değilim" demesi de bağırıyor
bunu. Döneme uymayıp yılmadan böyle bir film çekenleri kutluyorum.
Türkiyede alıcı bulamamış sanıyorum tamamlandığında, detaylı bilgim yok
ama beklenilebilir bir şey filme göre. Güzel bir tat, "anı" olmuş. Şimdi
izleyince bazı yerleri epey komik de olmuyor değil tabii.

0 0