Gerçek bir olaydan yola çıkan film ödüllü bir okul korosunda geçen ilginç bir olayı anlatmakta. Bu olay 1991 yılında on yaşındaki Zsófi’nin (Dorka Gáspárfalvi) yeni okuluna gelmesiyle başlıyor. Ürkekçe etrafı izleyen yeni öğrenci koronun ezgilerini takip ederek onları seyrediyor. Onu okula alıştıran koroya katılması ve korodan okulun en popüler kızı olan Liza (Dorka Hais) ile arkadaşlık etmesi oluyor. Biri çekingen diğeri girişken ve yetenekli bu iki kız harika bir arkadaşlık kuruyorlar.

Koroyu ülkenin en önemli festivalinde ödül kazanmakla ünlü bir öğretmen yönetiyor. Yönetmek önemli bir mesele. Hele de yetişkin olmayan, yetişmekte olan bireyler üzerinde böyle bir yetki sahibiyseniz yani; öğretmenler. Hayat boyu alışamadığım insanlar oldular hep. Çok iyileri var çok kötüleri var. Nedense bir ortalamaları da yok. Varsa da çok vasat. Oysa kötü ve vasatın olmaması gereken bir makamdalar. Yönetmek yani siyaset kelimesinin Arapça kökeni seyisin durulmayan bir atı sakinleştirmesi demekmiş. Tımar etmek diyenler de var. Yani özünde yöneten ve yönetilen arasında eşitsiz bir ilişki işin özüne çökmüş durumda. Bu öğretmen de kendi siyasetini uyguluyor korosunda. Okulda ki herkes koroya katılabiliyor, ancak seçilen kimi yetenekli öğrenciler dışında kimse şarkı söylemiyor. Sadece söylüyormuş gibi yapıp ağızlarını açıp kapatıp, dudaklarını oynatabilmelerine izin var. 

Film en temel soruları soruyor bize. Bozuk bir sisteme karşı durmak ya da sessizce oturmak. Ama öğretmen de kendi sisteminin herkes için en doğru çözüm olduğunu savunuyor - buna ne demeli? İşte siyaset böyle bir iş, bulaşmaya gör herkes haklı, herkes sütten çıkmış ak kaşık ve herkes peygamber mübârek. Hayatta neyin adîl olup olmadığı ile ilgili harika bir hikâye.Yine ilginç ve temiz bir Doğu Avrupa işi karşımızda. Hele Macar’lar bu coğrafyanın en ilginç ülkesi. Her bakımdan özellikle edebiyat ve tarih alanında az ama öz parlak işleri var.

Başkentleri Budapeşteyi gezerken dikkatimi şu çekmişti. Bu coğrafyanın çoğu ülkesi gibi çok da zengin değiller.Şehirlerinin en önemli caddelerinde giyim kuşam ve yeme içme mağazaları ve dükkânları kaplamış. Kültür bir nevî zenginlik işi denebilir mi? Budapeşte’nin en prestijli ve geniş bir caddesinde kocaman ve çok eski olduğu belli bir kitapçı dükkânı vardı içi ağzına kadar kitapla dolu. Hayranlıkla seyretmiştim dışardan sonra içine daldım… Böyle değişik bir ülke diye düşüyorum Macaristan’ı. İki küçük kız da çok güzel iş çıkarmışlar oyunculuklarıyla. Yönetmen Kristóf Deák yaptığı iyi işin karşılığını almış. Bu harika kısa Macar filmi 2017 yılı kısa film dalında Oscar kazandı. 

1 0