Gerilim filmlerinin en büyük sıkıntısıdır kendini tekrar etmek. Hele bir de Hollywood yapımıysa o filmi, klişelerden klişelere koşarsınız film boyunca. Hatta, yanılma payımı saklı tutarak hafızamı çok fazla kurcalamadan, diyebilirim ki Funny Games’ten sonra orijinal bir gerilim film izlemişliğim yoktur Hollywood’dan. Martha Marcy May Marlene, neredeyse hiçbir klişeye kapılmaması, ufak tefek birkaç mantık hatası dışında iyi bir senaryoya sahip olması, geriye dönüşlerle yavaş yavaş aydınlanan tam dozunda gizemi ve gerilimi ile benzerlerinin arasından sıyrılmayı başarıyor. E tabi kendine has güzelliği ile arz-ı endam eyleyen Elizabeth Olsen de üstüne krema oluyor bu izlemesi keyifli filmin. Yönetmenin tercihine saygı duyarak “Finali daha çarpıcı olabilirdi.” diyor, ana akım sinemadan ve gerilim filmlerinden hoşlananlara gönül rahatlığı ile öneriyorum. Filmi izledikten sonra Adnan Hoca ve kediciklerine bakışınızın değişeceğine de garanti veriyorum. 7/10

0 0