Yuvasından ve sevdiği kadından zorla koparılmış, mutlu olduğu eski hayatını özleyen upuzun kulakları, yumru dizleri, minik göbeği ve yumuşak bakışlı kocaman gözleriyle sevgiden öte bir şey aramayan bir eşeğin duygusal, şiirsel, masal tadında yol hikâyesi EO. Hayvan hakları savunucularının diretmeleri ile çalıştığı sirkten ve âşık olduğu kadından zorla koparılan bu sevimli eşeğin hikâyesi önce farklı sosyal sınıftan (!) hayvanların bulunduğu bir haradan kovulması sonra engellilerin bulunduğu bir çiftlikten sevdiği kadının peşine düşerek ayrılması ile insanların zalim dünyasında sonu meçhul bir yolculuğa dönüşüyor. Bu tekinsiz macerada sevimli kahramanımız kâh orman kuytularında vahşi hayvanlarla karşılaşıyor, kâh bir yerel futbol takımının maskotu oluyor, kâh kaçak et simsarlarının eline düşüyor. Ancak karşılaştığı her badireyi sükûnetle atlatmayı bilen kahramanımızın yumuşak bakışlı kara gözlerindeki hüzün ve özlem bir an bile silinmiyor. EO; seyircisini, bir eşekle empati kurdurarak “insan” gerçeğini ve modern Avrupa’nın öteki yüzünü onun gözünden seyretmeye davet ediyor aslında. Bunu yaparken ne seyircisini kahramanına acındırmak gibi bir ucuzluğa kaçıyor ne de inandırıcılığından ya da samimiyetinden taviz veriyor. Neredeyse kişilik sahibi olduğuna inandığımız; hüzünleriyle, özlemleriyle, korku ve heyecanlarıyla iç dünyasına kadar çekildiğimiz bu sakin, sevimli eşekle beraber oradan oraya savrularak gerçek dünyayı deneyimleyeceğimiz göz dolduran görsel zenginliğe sahip bir yolculuk vaat ediyor sadece.
7,8/10