Karanlık bir rüyada başlayan ve rüyalardaki gibi sembollerle devam eden bir film. Ondört yaşındaki Simo'nun etrafında olup bitene yüklediği sembolik anlamlar bunlar. Çünkü henüz dünyayı tam anlayamıyor. Aslında gerçeği anlamıyor. Sadece gördüğü hâliyle sembolleştiriyor. O nedenle görüntüler filmin sonlarına kadar karanlık ve müphem. Diyaloglar da öyle. Aslında gerçekte öyle değiller ama Simo onları öyle görüyor ve anlamlandırıyor. Bize de bunu izletiyor yönetmen. Rüyalar siyah beyaz mıdır? Öyle olmaları daha uygun gibi sanki. Çünkü semboller çok renkli ve cafcaflı olmasalar daha çok şey anlatırlar. Ne kadar soyutlanabilirse o kadar fazla şeyi içinde barındırabilir.

Simo annesi ve abisi Ilkka ile aynı evde yaşıyor. Abisi bir suçlu ve hapse girecek. Annesi yetersiz bir kadın. Karmaşık bir ev ortamı. Anneleri erkek arkadaşıyla buluşmaya gidince, kardeşler son geceyi sokaklarda geçirirler. Helsinki şehrinin güzel görüntüleri eşliğinde akar film. Savunmasız Simo'nun şaşkın bakışları eşliğinde. Anlayamadığı olaylar, korku ve panik… Sonucunda şiddeti getiriyor. Belki de bundan sonra kendini tanıyor ve çevresinde olan biteni anlamlandırıyor. Karanlık devam eden sahneler aydınlanıveriyor o an. Film denizin içinde ve karanlıkta başlıyor ve orada yine karanlıkta bitiyor: ana rahminde…

Film teknik açıdan mükemmel, siyah beyaz görüntüler. Gölgeler ve ışıklar dans ediyor adeta. Mekânlar çok iyi seçilmiş. Simo'yu oynayan Johannes Brotherus olağanüstü bir iş çıkarmış. Şaşkın etrafı izlemesi, olur olmaz sırıtması, kendine güvensiz tavırları çok iyi canlandırmış. Ilkka, Jari Virman’nın son sahnedeki oyunculuğu olağanüstüydü. Bir sahnede görünen oyuncular bile büyük oyuncu havasındalar.

Finlandiyalı yönetmen Pirjo Honkasalo filmin senaryosunu da yazmış. Kaynaklık eden kitap Pirkko Saision'ın 1981'de yayınlanan aynı adlı romanı. Senaryo günümüze uyarlanmış. Filmde Helsinki sokaklarında dolaşırken beton ormanlarını görebiliyorsunuz. Yönetmenin, Rusya’nın Çeçenistan’da yaptıkları üzerinden anlatılan, savaş karşıtı müthiş etkileyici bir belgeseli de var: Melancholian 3 huonetta (2004). Betoniyö filminin 87. Oscar’da æ(2015) yabancı dilde en iyi film ödülü bulunuyor.

Filmle ilgili Blog sayfam filmdizikitaptr

0 0