Terrence Malick ile ilk tanışmam 2005 yılında "The New World" ile olmuştu. Tabii o zamanlar pek bilmiyordum Terrence Malick kimdir, nasıl filmler çeker, bügüne kadar neler yapmış; sinemaya bakış açım da bugünkünden oldukça farklıydı. Colin Farrell, Christian Bale gibi isimlere bakarak girmiştik salona. İnanılmaz sıkıldığımı hatırlıyorum. Hatta o zamana kadar izlediğim en sıkıcı 3-5 filmden biri olarak kalmıştı aklımda. Sonra "The Tree of Life" geldiğinde de izlemiş, yine sıkılmış ama bu sefer farklı bir tat almıştım filmden; tabii artık Terrence Malick kim biliyordum. Sonrasında "The New World" öncesi  çektiği 3 filmini de izledim ve bu filmlere hayran kaldım. Fakat yine de "The Tree of Life" sonrası çektiği filmler ilgimi çekmemişti, ta ki "A Hidden Life" duyurulana kadar. Açık konuşmak gerekirse 3 saat süren bu filmde de oldukça sıkıldım ama diğer taraftan da filmin anlattıklarının önemini zihnimin her köşesinde hissettim. Malick'in öncekini filmlerini andıran bir anlatım tarzı var ve son derece güzel doğa manzaraları eşliğinde çekilmiş; bunun da hakkını veren bir film olmuş diyebilirim. Eğer sabırlıysanız, insanın yaşama ve vicdana dair sorgulamaları ilginizi çekiyorsa, Mallick'in sorgulayıcı anlatım tarzına yabancı değilseniz, tüm benliğinizle savaş karşıtlığını hissedeceğiniz bu filmi beğenebilirsiniz. Ama filmin 3 saat civarında sürdüğünü ve yavaş bir anlatımı olduğunu göz önünde bulundurun lütfen. Özetle, doğru bildiğinden ne olursa olsun, sonunda ne tür bir bedel ödemesi gerekirse gereksin vazgeçmeyen bir adamın gerçek hikâyesi. 

1 0

Dünyanın dönen bütün kirli oyunlardan habersiz, kimseye zarar vermeden, her şeyden uzak cennet bir köşede kendi halinizde yaşamaktasınız. Tek dileğiniz, hayata dair tek beklentiniz, sevdiklerinizle geçirdiğiniz bu zor ama güzel yaşamın sonsuza kadar sürmesidir. Ancak bir yerlerde, delirmiş bir adam kişisel ihtirasları ile bütün dünyayı korkunç bir sona sürüklemek için kararlıdır. Ve siz; hiçbir suçunuz yokken, o adamın kişisel ihtiraslarından haberdar bile değilken, kendi halinde sürüp gitmekte olan masum hayatınızdan sökülüp alınır, büyük ve kirli bir oyunun parçası olmaya zorlanırsınız. Bir “insan”ın belki kendinden kat kat daha akıllı, zeki, erdemli milyonlarca insanın hayatı ile oynaması; dahası bütün bir dünyanın kaderine yön vermesi akıl alır gibi değil. 1930’lardaki gibi değilse de insanlık hala çok yol kat edebilmiş değil bu konuda. Hala toplumsal akıl tutulmalar ile evrensel mantığı bir yana koyup bir delinin peşinde koşabiliyor modern insanlık. A Hidden Life; Avusturya Alplerinin gölgesinde, cennetten farksız güzel bir köyde yaşayan Franz Jägerstätter’in Hitler’e bağlılık yemini etmeyi ve savaşa katılmayı reddetmesi üzerine gelişen olayların anlatıldığı konusunu gerçek bir hikâyeden almış biyografik bir yapım. Vicdani ret temasını çarpıcı bir hikâye ile aktaran film, her bir karesi bir tablo olacak güzellikte görselliği ile muhteşem bir ziyafet sunuyor seyircisine. Ancak uzun tutulmuş sekansları, yönetmenin bu görsel zenginliği seyircisine yaşatma konusundaki cömert yaklaşımı olarak düşünmek gerek belki ama 1,5 saatte anlatılabilecek bir hikâyenin bu kadar sündürmesi ne kadar iyi niyetli düşünülürse düşünülsün yer yer sıkıcı olabiliyor. Öte yandan başkahramanımızın aldığı son derece romantik kararının arkasında inatla durarak her şeyi feda eden tavrı filmin inandırıcılığı açısından son derece zayıf kalıyor. Ne çare ki film biyografik bir yapım ve anlatısı gerçek olaylara dayanıyor. Bu noktada sadece iyi niyetle çıkılmış bir yolda boşa kürek çeken, etrafındakilere acı vermekten başka bir şey elde edemeyen bir insan görüyor seyirci. Elde sadece yıllar sonra çekilmiş bir film dışında yapılan fedakârlık adına ne kalıyor ki? A Hidden Life, vicdani ret konusunda oldukça radikal bir adamın gerçek hikâyesini son derece zengin bir görsellikle anlatan, ancak anlatısını aşan süresiyle zaman zaman tempo kaybeden tam bir karantina günleri filmi. Zamandan bol neyimiz var ki şu ara?
7,2 /10

1 0