Çekim teknikleri, sesin kullanımı, 4-5 dakika süren öpüşme sahnesi, 6-7 dakika süren pasta yeme sahnesi vb. bir çok şey göz önüne alınırsa sanatsal bir film diyebilirim. İzlerken sıkılmadım ama sevmedim de, değerli vaktimin bir buçuk saati boşuna geçti. Bununla beraber, hikayenin çıkış noktası, kullanılan filtreler, polaroid tadında kare ekran ve özellikle sesin kullanımı çok hoştu. 

0 0

Sinemanın büyüsüyle buluştuğunda nasıl harika bir etki ortaya çıkabileceğini göstermiş.Basit bir "çarşaflı hayalet"in baş karakter olduğu filmde, zamanın, varoluşun, yaşam amacının ve evrenin tüm sınırları sorgulanıyor. Ne her şeyin saçma, ne de anlamlı olduğuna değinmeyip tıpkı hayalet gibi arada yürüyor izleyici de. Zaten Lowery, kamerasını o kadar güzel kullanmış ki yıllarca dinlediğiniz hayalet tasvirlerinin fiziksel formunun çok önemli olmadığını, hareketlerinin duygusal yoğunluğunu çok güzel hissettiriyor. Mimiği yok, hareketi yok ama hayaletin tüm hisleri sizin içinize de işleniyor adeta. Özellikle filmlerdeki standart ekran genişliğinin tersine daha basık sinematografiyle anlatarak sizi hikayenin içine çok iyi sokuyor.

Filmdeki sırf şu "çarşaflı hayalet" fikri yüzünden hikayeye doğal olarak dahil olamayıp dışında kalabilir ve film size kötü bile gelebilir.

Filmin müzikleri ,filmin etkisini ikiye katlıyor.Sürprizbozan: Göster

Filmi bugün 3. izleyişim su gibi bir sanat eseri...

0 0